روز جهانی ماما بر جامعه مامایی کشور مبارک

/ ١٦, اردیبهشت ۱۳۹۶ / توسط مجموعه دکتر شیرین حشمت 

روز جهانی ماما مبارک، با سلام خدمت شما همراهان گرامی مجموعه دکتر شیرین حشمت، همانطور که مستحضرید
پنجـم مـاه مـی مصـادف بـا پانزدهم ارديبهشـت ماه، از طرف سازمـان بهداشت جهانی و كنفدراسيون بين المللی مامايی
به نام روز جهانی ماما نام گذاری شده است.

روز جهانی ماما مبارک

برای اولين بار در سال 1980 اين روز به عنوان روز جهانی ماما پيشنهاد و سپس از سال 1992 به صورت رسمی،
در تمامی کشورهای جهان این روز را به گرامیداشت مقام ماما های عزیز می پردازند، ما نیر به نوبه خود این روز را به
جامعه پزشکی و مامایی کشور تبریک و تهنیت عرض می کنیم.

مامایی یکی از ارکان سلامت جامعه

در نظر گرفتن این نکته ضروری است که جامعه مامایی با ایفای نقش تعیین کننده خود در تأمین سلامت بانوان و نوزادان،
یکی اصلی‌ ترین تأمین کنندگان سلامت خانواده را می باشد. بنابراین گراميداشت روز جهانی ماما، فرصت ارزشمندی است
برای

جلب توجه هر چه بیشتر مردم و مسئولان نسبت به جایگاه و اهمیت مامایی در ارتقا سلامت خانواده و تامین سلامت
جامعه تا همه دست به دست هم شاهد جامعه ای سالم و پر نشاط باشیم .

روز ماما و مامایی مبارک

مامایی هنری که علم را به خدمت می‌گیرد‌‌ تا عشق را در معرکۀ راز و تجلیگاه آفرینش به نمایش گذارد.
امروزه محدوده فعاليت ماماها به مشاوره و مراقبت های دوران بلوغ، بارداری، زايمان تا يائسگی و غربالگری
گسترش یافته و اين امر بیانگر وجود این حرفه در تامین سلامت کشور می باشد .

3 پاسخ
  1. mojgan گفته:

    وقتی‌ که ماما باشی‌، همکارات و پرستارها بهت میگن: “لااقل تو یه بخشِ شاد کار میکنی‌.” حقیقتی رو میگن. حقیقتی که دقیقترش اینه: “لااقل تو یه بخش شاد جون میکَنی.”

    کار در بخشِ پزشکی‌ و درمان راحت نیست. هیچ جاییش! از پزشک گرفته تا خدمه ی بخش، تا راننده ی آمبولانسش. شاید در هیچ گستره یی از شغل‌هایِ موجود، اخلاق این همه در آمیخته با شغل نباشه. وقتی‌ تو بخشِ پزشکی کار میکنی‌ در واقع بر لبه ی باریکی از اخلاق قدم بر میداری که لحظه یی غفلت باعثِ یه سقوطِ غیرِ قابلِ جبرانه. واقعا جون کندنِ کار کردن در بخشِ پزشکی‌. هم برایِ شرایطِ سختِ کاری هم به سببِ امکانِ سقوطِ فراوان!

    بخشِ زایمان یه بخشِ شاده. زندگی‌ اونجا متولد میشه. از دلِ درد و خون و مرگ, زندگی‌ میاد. تا شاهدِ تولد نباشین، نمی‌تونین بدونین که چقدر این واژه‌ها در هم آمیخته ‌ست. هیچ چیزِ یک زایمان قابلِ پیش بینی‌ نیست. در اوجِ خوب بودنِ همه چی‌، همه چی‌ ناگهان به هم می‌ریزه. مامائی کردن یک استرسِ مطلقه. زنی‌ بر بالینِ زنی‌ دیگر پرستاری میکنه که برایِ زندگی‌ دادن به کسی‌ تا پایِ مردن میره. حقیقتاً یک زن در هر زایمان مرگ رو تجربه میکنه. تا پایِ مرگ میری تا ثابت کنی‌ که پاره ی وجودت ارزشِ زندگی‌ داره. فریاد میزنی‌ و فریاد میزنی‌ از دردِ غیرِ قابل تحملی که باید تحملش کنی‌. اون لحظات پر از استرسه. همه دارن تو اتاقِ زایمان میدون. صدایِ فریاد از درده، صدایِ تشویق به تحمله، صدایِ بدو این کار و کن، اون کار کنه…. اکسیژن رو زیاد کن، صدایِ قلب رو چک کن، ببین سرمش داره میره، خانم همکاری کن کمک کن خودت، ….

    و وسطِ این بلوا و استرس، بچه میاد. زندگی‌ شروع میشه. و یهو همه چی‌ آروم می‌شه. یهو…. صدایِ خنده ‌ست و خوشحالی‌، صدایِ قربون صدقه رفتن‌هایِ مادریست که فقط چند لحظه ‌ست که مادر شده. همه خوشحالن، همه! خدارو شکر همه چیز این بار هم به خیر گذشته. یه زندگی‌ِ جدید از دلِ خون و درد شروع شده. همه میخندن و از شادی چشماشون برق میزنه. همه خوشحالِ گریه کردنِ یک نوزادَن. دنیا پر از عشقه. روزِ جهانی ماما مبارک….
    #مژگان

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *